"Oud & Nieuw": dubbelinterview met scheidend en komend voorzitter

Ter gelegenheid van het aftreden van Remco Petra als voorzitter en het aantreden van Sander Geytenbeek als nieuwe voorzitter hebben we een mooi dubbelinterview met beide heren gehouden. Allereerst enkele vragen aan Remco Petra, als scheidend voorzitter. 

Remco, wat waren je plannen of doelen toen je aan je voorzitterschap begon en zijn deze ook allemaal gerealiseerd?

Toen ik net aantrad als voorzitter had ik al even als bestuurder voor organisatie en evenementen meegedraaid weliswaar, maar was ik wat doelen betreft nog vrij blanco. We hebben toen vrij snel een nieuw beleidsplan opgesteld, ons prioriteiten-ABC: A de verenigingsorganisatie, het familiegevoel en de betrokkenheid verhogen; B de kwaliteit van de accommodatie verhogen en de voorwaarden scheppen voor sportieve prestaties in de lijn en in de breedte; en C zorgen voor een toekomstbestendige exploitatie. Ik denk dat we veel van wat we van plan waren inderdaad ook hebben gerealiseerd of daar op dit moment dichtbij zijn. Maar we zien ook zeker wel aan welke punten we de komende jaren nog meer aandacht moeten gaan besteden hoor. Het is natuurlijk nooit "af": we blijven bouwen en blijven aanpassen.

Op welke behaalde doel ben je het meest trots?

Ik ben er allereerst trots op dat we met elkaar een duidelijke koers hebben gevaren en de dingen die we voor ogen hadden stuk voor stuk hebben beetgepakt. De afgelopen jaren hebben we met zijn allen een heel stevige basis gelegd en bestuurlijk, organisatorisch (zowel voor als achter de schermen), financieel, accommodatietechnisch en sportief staan we er echt heel goed voor. Maar bovenal ben ik er trots op dat we de familieclub die we zijn meer en meer echt gaan zien. We hebben zaken die voorheen uitbesteed waren (bv. financiële administratie, de bar) "teruggehaald" omdat we het belangrijk vinden dat we dat soort dingen zelf en met elkaar doen. Wij zien ook veel oude en ook heel veel nieuwe vrijwilligers die zich rondom de teams maar ook daarbuiten vol enthousiasme op allerlei activiteiten storten.

Heb je in de jaren van je voorzitterschap de club zien veranderen? Wat is je daarbij het meest opgevallen? ​

Daar moet ik best even over nadenken, merk ik. Natuurlijk zie ik zelf van alles veranderen en zie ik dat we professioneler zijn geworden, maar dat is mijn interne blik op hoe het met de club gaat. Maar als ik me verplaats in de leden dan denk ik enerzijds aan de accommodatie die een flinke upgrade heeft ondergaan, en anderzijds toch dat we meer en meer die familieclub zijn geworden: zelf de bar draaien, meer eigen trainers en jeugdtrainers op het veld, en een enorme betrokkenheid van heel veel vrijwilligers die alles samen met ons draaiend houden.

Heb je een leuke anekdote, gênante ervaring, bijzondere activiteit of emotioneel moment gedurende je voorzitterschap dat je is bijgebleven?

Te veel om op te noemen. Gênant was toch wel dat we op een gegeven moment een nieuwe bierdeal hadden gesloten maar het spul niet te drinken was. Hebben we gelukkig kunnen herstellen. Ik herinner me verder klachten van onze oude buurman Peter Koelewijn (die langs het fietspad woonde) die zo'n last had van geluid dat van zijn eigen oude club SEC bleek te komen, haha dat is wel genieten hoor. Nachtjes doorhalen tijdens het D-kamp. De sambaband ter gelegenheid van de opening van ons toen nieuwe veld 1. De komst van Naomi van As bij ons Knakkertoernooi van 2017 waar we ook rookvrij werden; ik denk dat er wel 200 kinderen waren toen die allemaal een handtekening wilden hebben. En die ook kregen. En tot slot toch ook het meelokken van Ted Leyen naar het KNHB Nationaal Hockeycongres in Utrecht waar hij zonder dat hij het wist tot vrijwilliger van het jaar werd benoemd.

Wat zou je nog graag veranderd willen zien op de club?

Los van de dingen die we achter de schermen te doen hebben om nog verder te professionaliseren, zou ik vooral graag zien dat we zodra we weer echt open kunnen maximaal inzetten op gezelligheid. Terug naar de club en naar de gezelligheid van weleer dus. Verder denk ik dat we op en om de velden echt nog wel veel kunnen winnen: ik denk dan aan het gedrag langs de lijn, aan de opbouw van ons ledenbestand (werving van meer jongens), en heel praktisch ook aan zaalcapaciteit in de winter. Een blaashal zie ik hier om allerlei redenen niet 1-2-3 komen, maar het gebrek aan hoogwaardige zaalcapaciteit moeten we de komende jaren wel echt op gaan lossen met elkaar.

Welke goede raad geef je Sander als jouw opvolger graag mee?

Bedenk vooral wat voor voorzitter je zelf wilt en kunt zijn voor MHC Soest, volg je eigen koers, koester de mensen om je heen die zich met hart en ziel voor deze club inzetten. En geniet van deze rol want het is vooral een unieke en vooral ook leuke kans om een fantastische club weer verder vooruit te helpen.

Dat zijn mooie woorden. Dank daarvoor. En uiteraard ook heel veel dank voor jouw jarenlange inzet als voorzitter vanaf 2016, voor en achter de schermen! Dan nu ter kennismaking enkele vragen voor de nieuwe voorzitter, Sander Geytenbeek.

Sander, hoe lang loop je al rond op MHC Soest en in welke hoedanigheid? Met andere woorden: waar kunnen de leden je van kennen op de club?

Ik ken MHC Soest nog van de Koningsweg, in die tijd deden we, met een groepje vrienden, mee aan het beruchte Corsmit Toernooi. Daarna weer op de clubteruggekomen toen onze oudste dochter ging hockeyen, dus rond 2011. Vanaf het begin bij de kabouters heb ik de meisjes op zondagochtend al getraind cq beziggehouden, daarna coach van beide dochters geweest en nog een aantal jaren lijncoördinator.

Wat dacht je toen je werd gepolst om voorzitter van MHC Soest te worden?

Om heel eerlijk te zijn, stond dit niet op mijn bucketlist, en in eerste instantie dacht ik aan een leuke grap. Ik was met mijn vrouw en kinderen uit eten, toen er een appje binnenkwam of iker open voor stond om Remco op te volgen en of ikhem daarover wilde bellen. Na van de ‘schok‘ bekomen te zijn, ben ik er goed over gaan nadenken en ik heb hier en daar wat telefoontjes gepleegd met wat oudgedienden uit de club. Daarnaast een paar keer zeer uitgebreid met Remco gesproken en door alle verhalen werd iksteeds enthousiaster.

Wat lijkt je leuk aan die rol en waar zitten de ‘uitdagingen’?

Het lijkt me leuk om samen met iedereen verder te bouwen aan een ambitieuze familieclub. De uitdaging zit met name om te zorgen dat we zo veel mogelijk kunnen blijven hockeyen tijdens de coronaperiode en om na coronatijd weer de gezelligheid op de club terug te brengen.

Wat is jouw beeld van de club: wat moeten we als club koesteren en waar zou je graag als nieuwe voorzitter mee aan de slag willen gaan?

Door alle gesprekken heb ik gemerkt, dat we heel veel enthousiaste vrijwilligers hebben en dat er heel veel positiviteit op de club aanwezig is. Remco heeft met het bestuur ook alles netjes en goed op de rit gezet en een paar grote projecten keurig afgerond, zoals de nieuwe velden, het extra veld, en modernisering van de statuten. Wat dat betreft heeft hij de lat hoog gelegd. Als club moeten we de inbreng van de vrijwilligers koesteren. Ik ben er inmiddels achter dat er veel meer gebeurt op de achtergrond, dan je als ‘clublid’ in de gaten hebt.Die binding en gezelligheid met de club moeten we dus koesteren.

Waarom is dat voor jou een belangrijk punt?

Je kunt een club niet alleen leiden, ook niet als bestuur. Je hebt veel mensen nodig om te zorgen dat we allemaal kunnen hockeyenen daarom is de binding met de club belangrijk.

Heb je nog iets wat je graag tegen alle (ouders van) leden en de vrijwilligers wil zeggen?

Ik zou iedereen willen vragen om zich te blijven inzetten voor de club. Probeer positief te blijven, ondanks dat er soms ook iets niet helemaal goed of naar wens gaat. Iedereen binnen de club probeert er het beste van te maken

Ik hoop dat we deze winter weer kunnen zaalhockeyen en in het voorjaar weer lekker met publiek buiten kunnen hockeyen. En het gezegde luidt; in je eentje ben je sneller, maar samen kom je verder.

Ik wens verder iedereen fijne feestdagen, een goede gezondheid en probeer te genieten van elkaar in deze rare coronatijd.

Tot volgend jaar,

Sander Geytenbeek